b i s i k l e t l e: Kurna’cılar

17 Aralık 2013

Kurna’cılar

2013’ün sonuna gelmekteyiz. Karlı iki günün ardından hafta sonu güneş yüzünü gösterdi gene. Soğuktu ama güzeldi hava. Nereye nereye diye kendimize Kurna’yı seçtik turlamak için. Banliyö trenlerinin çalışmaması İstanbul dışına çıkmamıza büyük engel. Ne güzel eskiden Gebze veya Halkalı yapardık trenle, sonrasını pedallardık. Daha en az 2 sene bu keyifi yaşayamayacağız.

Günün güzel sürprizi buluşma noktamız mantarlarda İlhan’ı görmek oldu. Uzunduuur birlikte pedallamadık. Bugün bu arayı kapatmak herkesi çok mutlu etti.

8.45’de 7’li olarak Fenerbahçe’den yola çıktık; Serhan, Levent, Kamil, Gültekin, İlhan ve biz. İlk molayı Pendik Beltur’da vermek üzere. Gidiş geliş yol 95 km olarak görünüyordu. Çok sayıda yol bisikletçisi yanımızdan/karşımızdan geçti. Takım formaları da giydiklerinden görüntüleri çok hoş oluyor. İncecik bisikletler, vızır vızır gidiyorlar.

Bostancı’dan sonra sahilden gitmek istedik ama o kadar çok cam kırığı vardı ki, mümkün değil. Kaldırım yanındaki bisiklet yolunu seçtik, oranın durumu da farklı değil. Şimdi ne yapacak bisikletli, mecburen asfalta inecek. Var mı başka çaresi? Ondan sonra da araçların tehdidiyle sür sürebilirsen. Kaza oldu mu da 8de8 kabahatlısın. Neden mi? Bisiklet yolunu kullanmadığından. Bisiklete binen bir yetkili de yok ki memlekette halinden anlasın. Sanılıyor ki yol yaptım her şey tamam. Bu milleti eğitmedikten sonra ne yaparsan boş. Kamu spotları sürekli konuyu işlemeliler, küçük yaşta bisiklet kültürü öğretilmeli, aşılanmalı. Ama onların derdi inançlı nesil yetiştirmekte. Evrim yerine yaradılışa inandırmak.

Pendik Beltur’da mercimek çorbası hepimizce kabul gördü ve 3’er liradan satın alındı. Biraz da arsızlık yapıp 2 kaşık fazla koydurunca sabah sabah iyi geldi. Sohbet sırasında Kamil’in mazgal deneyimini dinliyoruz. Malum yol kenarında yanlış yerleştirilmiş mazgalların kanalları baş düşmanımız. Görmedin, fark etmedin, kazara girersen uçmaktan başka şansın yok. Aynen Kamil’in başına geldiği gibi. Paşabahçe tarafında hafta içi arabadan kaçarken yakalandığı mazgal affetmemiş ve Kamil’i bisikletin üzerinden uçurmuş. “Tepe taklak oluverdim” diyor. “Gidonun üzerinden ön tekerin önüne asfalta yapıştım.” Büyük geçmiş olsun, başka şekilde de sonuçlanabilirdi. Teselli bulalım ama bu işe bir çözüm getirmeleri gerek. Mazgal tipini veya kanalların yönünü değiştir, bir şeyler yap. Bırakmayacağım bu işin sonunu, ilgili tüm mercilere gideceğim diyor. Haklısın ve doğrusun. Hepimiz üzerimize düşen vazifeyi yapsak zaten adam olacaklar ama boş veriyoruz. Halbuki vatandaşlık görevin ve hak senin.

Mazgal sözcüğünün de ne ilginç bir tınısı var. Dilimize nereden gelmiş acaba? Yunanca Mashali (Μασχαλι) kelimesi oyuk, çukur anlamına geldiğini görüyoruz. Oradan bize ulaşmış.

Kaynak TDK

Pendik’ten sonra Sabiha Gökçen yolundan gidip İstanbul Park tarafına saptık. Hafif hafif tırmanırsın, sonra biraz dikleşir ama yormaz. Yol üzerindeki Shell’de toplandık. Buradaki hava pompası belki de tek düzgün çalışan pompa. Her gelişimde lastiklerimi tamamlıyorum. Bugün de aynen olduğu gibi. Benimle birlikte Firuzan ve Levent de.

Köpekler dünyasına yaklaştığımız etrafta görünenlerin artmasıyla belli oluyor. Kimi havlayarak sizi selamlıyor, kimi yanınızdan koşuyor, kimi yolunuzdan çekiliyor. Biz de bu turumuzda Haydoy derneğine 5’er lira bağışta bulunarak 4 ayaklı dostlarımıza destek olmaya çalışıyoruz. Bundan böyle her gezimizde bu küçük meblağları toplayacağız. Gıda ve sağlık hizmeti kadar kışı geçirebilecekleri kulübeye gereksinimleri var. Siz de destek vermek isterseniz derneğin sitesine girip bağışta bulunabilirsiniz.

Anayoldan ayrılıp ara yollardan tüm köpekleri selamlayarak Kurna’ya geldik. Peşimizden bir köpekle. Köyde 1 ay önce açılışı yapılmış bir ‘köy konağı’ da var. Gerçi, son gelişimizde de vardı ama tamamlanmamıştı. Halen de tamamlanmamış. Çayevi zaten vardı da sağlık merkezi, kültür evi, kütüphane, internet odası gibi çok şey eksik. Köy sakinleri de pek hoşnut değil olandan, yani yarım kalmasından. Hatta tüm bu olanlardan. Şöyle kısaca internette gezindiğimizde karşımıza AKP’nin açgözlü amaçları çıkmakta: AKP’li Büyükşehir Belediye’si ile işbirliğinde hareket eden Pendik Belediyesi Kurna Köy’ünü Kurna Mahallesi yapma çalışmalarını sürdürüyor. Köy statüsünden çıkarılacak olan Kurna Köy, bu durumda sahip olduğu birçok kaynaklarını kaybederek belediyeye devredilecek. Pendik’in nefes alınacak nadir yerlerinden biri olan Kurna Köy’ü kısa sürede imara açılacak. Bununla ilgili uygulamalı imar planlar çalışmaları İBB ile birlikte koordineli olarak yürütülüyor.

Kaynak PendikSonSöz

Köyün tarihçesi İstanbul’un alınışına kadar geri gidiyor: “Fatih Mehmet İstanbul’u fethettiği vakit, kuşatma sırasında görev alan paşalara yer vermek istemiş. Sıra Şevki Mehmet Paşa’ya geldiğinde kendisine Kadıköy önerilmiş. Kalabalık bir ailesi olan Mehmet Paşa daha mütevazı bir hayatı yeğlemiş ve Kurna Köyüne gelmiş. Dokuz çocuklu geniş ailesiyle toprakla uğraşmaya başlamış...” denilmekte Vikipedi’de.

Saatler 1 buçuğu geçmekte. Güneş battığında hava soğuyacaktır, 3 saatlik yolumuz var en azından diyerek Kurna’dan ayrıldık.

Dönüşü yeni açılmakta olan duble yolun kenarından yaparak karışık bir kavşağı başarıyla yararak Pendik’e ulaştık. Aynen geldiğimiz gibi. Sahilden devamla Kartal’da mola vermeyip Maltepe yakınlarındaki bir Beltur’u seçtik. Mert ve arkadaşlarına rastlayıp Caddebostan yakınlarında Senih’i bisiklet üzerinde görmek benim için 2. güzel sürpriz oldu. Hadi hadi gel diyerek aramıza katmaya çalışıp duruyorum. “Saatleriniz çok erken” diyor, “ben o saatte ancak yatağa giriyorum.”

Soğuyan ve kararan havada Bağdat Caddesi’nin trafiğini de geçerek Kızıltoprak’ta arkadaşlardan ayrıldık. Onlar vapura biz otomobile doğru...

...ve de fotolar: