Serhan 7.45’i kaçırınca buluşmayı yarım saat erteledik. Ama o arada Fahri gelmiş Bostancı’da beklemedeydi. Kesin konuşmadığından geleceğinden haberimiz yoktu. Ama hızla buluşma noktasına ulaştık. Tolga da yoldan karşıladı bizi ve 5’li olarak Dragos Belediye Tesisleri’nde kahvaltı molamızı, Fahri’nin tabiriyle benzinimizi doldurduk.
Özlemişiz Fahri’yi. Konuşulacak çok şey vardı. Hem tıkındık hem sohbeti sürdürdük. Bu sırada gelen bir bisikletçiyi de masamıza davet ederek tanışma fırsatı bulduk. Yüksel Bey emekli, Merdivenköy Göztepe tarafında oturuyor. Doktorların karmaşık tavsiyelerine kulak asmayıp bisiklete biniyor. Çok da mutlu bundan. 2 yıl önce Boğaziçi Köprüsü geçişinde bulunmuş ve bir şekilde Mert’in grubuyla dolaşmış. Hoş sohbet bir arkadaş. Tuzla’ya davet ettikse de razı edemedik.
Gözlerimiz havada. Meteo haklı mı değil mi merakı içinde Pendik’i bulduk. Sahilden giden yol çok kalabalık. Dragos’tan sonra biraz rahatlasa da biz diğer bisiklet yolunu tercih ettik, kaldırım üzerindekini. Ama zaten Pendik’te bitiyor bu yol. Mecburen asfalta iniliyor. İşte o bölgede yollardaki hız kesme tümseklerini kenardan geçmek isteyen Serhan az kalsın yeri boyluyordu. Kaldırıma sürten pedal dengesini bozmuş yere düşmekte. Çevik bir hareketle dengeyi yakalama çabasında Serhan. Başarılı da oluyor.
Ro-Ro iskelesi yakınında ortalık kazılmış. Lağım mıdır nedir, bir koku basmış. Nefesimizi tutarak hızla uzaklaştık oradan ve 12 olmadan Tuzla’ya vardık.
Her zamanki giriş yerine bu sefer Serhan bizi Piyade Okulu tarafından getirdi. Bu bölge de çok güzelmiş. Tuzla gerçekten keyifli bir ilçe.
Nedense kahvaltı halen midemizi dolu tutuyordu. Ama başka nerede yiyebiliriz sonra diyerek, Fahri’nin de benzin deposunu doldurma isteğiyle dönerciye oturduk. Biz küçük bir salatayla idare ederken dönerciler birer ikişer porsiyonları indirdiler.
Gözler gene de gökyüzünde. Yağmıyor ama ya yağarsa, ya meteo haklıysa. Gerçi Guru akşam 9 diyordu yağış için.
Hadi artık yola derken, köfteciler bölgesinde oturan grup Firuzan’ın dikkatini çekti. Kimdi bu bisikletçiler? Aaa ikisi tanıdık, Mert ve Esin. Ne sevindik bilemezsiniz. Hemen masadan kalkıp yanımıza geldiler. Kucaklaşmalar sarılmalar. Hele Esin’i tekrar bisiklet üzerinde görmek ayrı bir sevinç yaşattı.
Onların daha yemeği bitmediğinden biz yolumuza devam ederek Tuzla çıkışı Köksal Topçu Kanlıca Yoğurdu'na uğrayıp sonra Dragos öncesi Beltur’ların birinde bir mola daha verip Bostancı’ya kadar geldik. Tolga buradan ayrıldı. Biz de Fenerbahçe Ordu Evi’nden Bağdat Caddesi’ne dönerken ne olduysa Fahri’yi birden düşerken gördüm. Arabaların arasından gidiyoruz. Ortaya turuncu dubalardan dikmişler. Dar aralıktan geçerken sağdaki arabanın aynasına dokununca dengesi bozulup soldaki arabanın üzerine ve oradan yere düşüyor. Tabii heyecanla herkes iniyor. Şansa bir şeyi yok (ama akşam evde hissetmiş düşüşü, sıcağına belli olmuyor). Toparlanıp kavşakta ayrılıyoruz, biz Yeşil ve Delta’ya uğramak üzere, onlar vapura.
Tuzla, düz ve hafif, her zaman zevkle gidilen, gidişi gelişi 76 km bir rota.
Ve yağmur Guru’yu haklı çıkardı, akşam 9’da başladı.
Tur tarihi: 7 Nisan 2013
Kat edilen mesafe 76,2 km.
Ortalama hız 15,6 km/sa.
Bisiklete biniş süresi 4 sa. 52 dk., dışarıda geçen süre 9 sa. 11 dk.
En yüksek sıcaklık 27 ˚C, en düşük 17 ˚C, ortalama 21,5 ˚C
İrtifa kazancı (çıkış) 693 m, kaybı (iniş) 693 m.
Foto için Mert’e teşekkürler.
Bu bölgeye yapılmış turlar Tuzla’ya kaçamak, Tuzla, MiniGezi
İlginizi çekebilir Poyraz-Anadolu Feneri, Erim’le, Garipçe, Mert’le
