Üçlememizin 2nci ayağı İznik. Serhan bir rota önerdi,
Mudanya’dan başlayarak. Makul ve güzel. Değerlendirmemiz kuzeyden mi güneyden
mi dönsün üzerine. Tabii rasyonel bakarsak güneyden dönmek daha doğru gözüküyor.
Diğeri fazladan 5 km.
rasyonel: sıfat,
Fransızca rationel. Akla uygun, aklın kurallarına dayanan, ölçülü, ussal,
hesaplı “Rasyonel bir çalışma.” (Kaynak TDK)
Bir de gölü soluna aldığında daha fazla temaşa
edebiliyorsun. Güney yolu kuzeyden daha keyifli. Göle daha yakın seyrediyor.
Turu planladık. Mudanya’ya BUDO ile ulaşıp oradan pedalla
İznik ve ertesi gün de Yalova üzerinden Pendik’e İDO’yla geri geleceğiz. Gidiş
85, dönüş 80 km gibi gözükmekte. Konaklama çadırlı, olmayan otelde.
11 Nisan Cumartesi,
sabah 8.30 gemisine biletler alındı, şimdilik 6 kişiyiz. Kabataş’a Kadıköy’den
8 gemisiyle geçmek üzere iskeleye geldiğimizde sisten dolayı seferlerin
yapılmadığını duymak 2. şokumuz. Birincisi çadırı unutmamız olmuştu. Nasıl da
kafası bazen insanın eksik çalışıyor.
Akıl –klı: isim, Arapça.
1. Düşünme, anlama ve kavrama gücü, us. 2. Öğüt, salık verilen yol. 3. Düşünce,
kanı. 4. ruh bilimi Bellek. (Kaynak TDK)
Ada vapurları çalışırken boğaz seferlerinin iptali herkesi
sinirlendiriyor. Halbuki Topkapı Sarayı gözükmekte. Yapılacak bir şey yok.
Mudanya gemisini kaçırıyoruz. Karşı kıyıda Serhan, Hasan ve Gültekin binmek
üzereler. Biz de bir şeyler düşüneceğiz. Haldun Pendik’ten Yalova’ya geçip
Orhangazi’de buluşmayı öneriyor. 9.30 Pendik’e yetişmek için zamanımız da fazla
değil. Akla başka bir fikir geliyor; otobüsle Gemlik’e gidip orada buluşmak.
Saat 10’da kalkan otobüs içinde Gemlik yolundayız. 30’ar
lira bize, 10’ar lira da velespitlere (muavin kaptı). Üzerine de yanan 22 lira
BUDO biletini eklediğimizde şimdilik 62 lirayı bulduk.
3 saatlik otobüs yolculuğu sonunda Gemlik terminalinde gemi
yolcularını bekliyoruz. Onlar Mudanya’dan geliyorlar.
Yemek konusunda yaşanan anlaşmazlık geride kalmış 6’lı
olarak yoldayız. Fazla gitmeden gelen ilk lokantada bir kayıntı molası.
Arkadaşlar etli ekmek siparişi veriyorlar, biz de çorba.
Hava güzel, güneş moral veriyor. Otoyol biraz hareketli. 10 km
sonra İznik-Orhangazi sapağı geliyor. Sağdan devam ediyoruz. Deniz seviyesinden
yavaş yavaş göl seviyesine (100 m) çıkmaktayız.
Hava tam bisikletlik, ne soğuk ne sıcak. Üstelik de rüzgar
arkadan esmekte. Dik rampa yok. Gel keyfim gel durumları. Solumuzda bazı işletmeler,
sanayi tesisleri. Sağımızda köyler; Gemiç, Gürle, Yenigürle. Buraları 1000
yıllık yerleşim merkezleri. Gemiç Dağı eteklerinde kurulmuş. Gemiç adı; Bursa ili, Gemlik ilçesi ile
beraber anılır. Gemlik bir liman bölgesi olduğundan önceleri Gemilik denmiştir.
Köyde ise gemiciler yerleşmiş ve Gemici Köyü denmiştir. Zamanla, Gemilik adı Gemlik olarak, Gemici
Köyü ise Gemiç Köyü olarak değişmiştir. (Kaynak Vikipedi)
Bölge zeytin ağacından geçilmiyor. Satış yapan, yağ çıkartan
bir düzine işyeri. Türkiye’deki zeytin çeşitlerinden Gemlik için Trilye, Kıvırcık, Kaplık, Kara gibi isimler de kullanılır. Marmara
bölgesinin önemli zeytin çeşitlerindendir. Bursa, Tekirdağ, Kocaeli, Kastamonu,
İzmir, Manisa, Aydın, İçel, Adana, Antalya ve Adıyaman illerinde
yetiştirilmekte olup oldukça geniş bir alana yayılmıştır.
Ülkemizde kamu
kurumları ve özel sektör tarafından üretilen zeytin fidanlarının % 80’ne yakını
Gemlik zeytin çeşidi fidanlarıdır. Bundan dolayı zeytinciliğin yapıldığı bütün
bölgelerde bu çeşide rastlanır. Meyve ve çekirdekleri orta irilikte olup % 29,9
oranında yağ içerir. Siyah sofralık olarak değerlendirilir. Meyveleri yağ
bakımından zengin olduğundan sofralık kalite dışındaki taneler yağlık olarak
değerlendirilir. (Kaynak Zeytindostu)
Bir 10 km daha gidip gölle buluşma noktası Gölyaka’yı geçip Sölöz yoluna giriyoruz.
Firuzan’ın bisikletinden çıkan sesi 5 kişi bulamıyoruz. Fren
pabuçları ayarlanıyor, çamurluk yükseltiliyor, arka göbeğe takılı temizleme halkaları
çıkartılıyor, zincir yeniden yağlanıyor... ama ses kesilmiyor.
Sölöz’de dikkat çeken sağda bir konak var. Önünde bir iki
kare fotograf alıp devam ediyoruz.
Narlıca’ya gelirken bir tırmanışla 180 metreye çıktık.
Narlıca mola noktamız. Çay-ıhlamur 50 krş., sohbet bedava. Hava sıcak, gölgeye
kaçma ihtiyacı var.
Artık göle paralel, göl çizgisini takip eden çok keyifli bir
yoldayız. İlkin Şifalı Böbrek Suyu’yla karşılaştık. Çeşmede şişelerini dolduran
bir araç, yerlerde bolca dökülmüş taşlar. Bizler de ihtiyaç olur diye
mataralarımızı dolduruyoruz, Serhan hariç. Daha önce deneyip nahoş tecrübeler
yaşadığından uzak duruyor. Bu su en fazla Hasan’a lazım şu sıralar.
Daha sonra Müşküle köyü yol sapağındaki anıt ağaç önünde
çektirdiğimiz bir hatıra fotografı. Köy Katırlı Dağları’nın yamacında, yaklaşık
1 km kadar içeride. Tarihinin çok eskilere gittiği yazılmakta. Selçuklu Devleti son hükümdarı Giyasettin
Mesut’un oğlu Ahmet Murat Bey tarafından kurulmuş. Bu bölge, İznik Gölü’nün
güney yakası, Orhan Bey tarafından, Bursa’nın fethi sırasında hayatını
kurtardığından kendisine verilir. Ahmed Murad Bey, ağulunu, eski adı Müşküre,
bugünkü adı Müşküle olan yerde kurar. (Kaynak Vikipedi)
Bir de burada yetişen önemli bir ürün var: Müşküle Üzümü.
60’lı yıllarda Avrupa pazarlarına yollanan bu üzüm sonraları hükümetlerin
yanlış politikaları, yanlış ilaçlama uygulaması ve gözü dönmüş fırsatçıların
kurnazlıkları sonucu pazardaki yerini kaybetmiş. Köylü zeytine ağırlık vermiş ancak
üzümün kazancını yakalayamamış. Bugünlerde gene aranır olmuş ve eski değerine
kavuşmakta. (Kaynak İznikdefteri)
Ve 12 km daha pedallayıp Yenişehir sapağından İznik’e dönüp
göl kıyısından kalacağımız motele gitmekteyiz. Serhan ve Haldun burada
konaklayacaklar. Biz de fiyatlara göre. Çamlık Motel, 2008 gelişimde kalmıştım.
Göle bakan güzel bir yer. Tek kişi 70, çift kişi 120 TL. Çok fazla bizim için.
Zaten bir 124 ulaşıma harcamıştık. Üstüne bu para, mümkün değil. Başka otel
arayışına giriyoruz.
İznik adı, şehrin eski
adı olan Nikea'dan gelmektedir. Dönemde yaygın bir dönüştürme kuralına göre
Rumca adın önüne 'sur içinde' anlamında olan is eki getirilerek isnikea adı Türkçede İznik olmuştur. (Kaynak Vikipedi)
Tabii bir diğer önemi ise 325 yılında burada toplanan Birinci İznik Konsili
ve alınan kararlar. Kilise önderlerin büyük çoğunluğu Mesih İsa'nın gerçek
Tanrı olduğu fikrini pekiştirdiler. Konsilde bu konuda onaylanan İznik İnanç
Bildirisi bugüne kadar Katolik, Ortodoks ve Protestan Kiliselerin ortak olarak
kabul ettiği metinlerdendir. (Kaynak Vikipedi)
Alınan kararları ve
karar heyetini gösterir bir ikon
Eşsiz ve meşhur İznik Çinilerini de unutmamız lazım. İlk olarak 15. yy’da ortaya çıkmış, 16.
yy’da Osmanlı Devletinin güçlenmesiyle en ihtişamlı günlerini yaşamış, 17.
yy’da kaybolmaya başlamış ve 18. yy başlarında tamamen yok olmuş. 300 yıl
aradan sonra İznik çinileri tekrar üretilmeye başlanmış ve bugün 47 atölyede
devam etmekte. (Kaynak Vikipedi)
British Museum’da
bulunan İznik çini tabağı
Yarın, pazar günü Hristiyanların en eski ve en önemli
bayramı olan Paskalya kutlanacak. Bu bayramda İsa’nın çarmıha gerildikten sonra
3’üncü günde dirilişi kutlanır. Doğu ve Batı kiliseleri arasında farklılık
olmakla beraber Paskalya Bayramı yaklaşık olarak mart sonundan nisan sonuna
kadar olan dönem içinde ve çoğunlukla pazar günü kutlanır.
Doğu ve Batı kiliseleri ayrımının geçmişi ise Ortaçağ’a
kadar uzanır. Ortaçağ boyunca birbirinin yeminli düşmanı olan ve çekişen
İstanbul’daki Doğu Roma-Bizans Patrikliği ile Roma’daki Papalık birbirlerini
aforoz ederek 1054’de kesin olarak ayrılırlar. Bu tarihten itibaren
Hristiyanlar ikiye bölünüp (Ortodokslar doğu, Katolikler batı olarak) ayrı
örgütler kurdular ve birbirleriyle ilişkilerini kestiler. Katolik Kilisesi’nden
çıkan Protestan ve Anglikan gibi kiliseler de Batı kavramı içinde değerlendirilir.
İznik bir inşaat alanı olmuş. Yolların asfaltı sökülmüş öyle
bekliyor. Yağan yağmur da çamur etmiş, pek bir sevimsiz. Yolda Gültekin’in arka
lastik balon yapmıştı. Böyle devam etmesi olanaksız. Onu bisikletçiye götürüyor
Hasan. Biz de otellerden fiyat alıyoruz. Aydın Otel 90 TL (kartla 100), Kaynarca
Otel 60 TL (kartla 70). 60 daha makul. Oda ahım şahım değil ama 1 gece için
idare edilir. Çadırda kalmak üzere gelmiştik zaten. Sahibi Ali beye şu lastik
işini halledelim geleceğiz diyorum.
İlk bisikletçi lastiğe 40 lira istiyor, Gültekin dönüşte
atacağım lastik için çok, otobüsle dönsem daha ucuz olur diyor. 2. bisikletçide
lastik yok. Araya parça koyup İstanbul’a kadar idare et diyor. Gültekin
güvenemiyor. Terminale gidiyoruz, sabah 7.45 de tek otobüs var, 30 TL.
Niyetleniyor ama sonra Hasan’ın laflarıyla fikir değiştiriyor ve lastiği almaya
karar veriyor. CST bulunca da bir onluk daha fazla verip onu taktırıyor. Bu
arada Firuzan’ın bisikletinden çıkan sese 2 damla yağ çare oluyor, ses kesiliyor :))
Kayıkhane, Gültekin’i yerleştirip döneceğiz. Göl kenarında
çimlik alan. Biraz soğuk olacak herhalde ama temiz hava.
Hasan kaynanasına, biz otele döndük (Kaynarca Otel). Sahibinin oğlu önceden
çantaları çıkartmıştı. Koridorlardan, kapılardan geçip 2. kattaki odaya yerleşirken
kimliklerimizi yolluyoruz. Sıcak su varmış. Tozu akıtır, civardaki bir
lokantada da karnımızı doyurur, sabah için de biraz peynir alırız diye
düşünürken odadaki telefon çalıyor. Karşıdaki ses otel sahibi Ali bey:
“Maalesef soyadlarınız tutmuyor.” Eeee... “Kalmanız mümkün değil, polis kontrol
ediyor.” Yani çıkın diyor. “Ayrı kalalım o zaman.” Olamıyor. Zorlamanın anlamı
yok, çıkıyoruz. Adam duruma üzgün görünüyor. Yani insanı böyle sokak ortasında
bırakabilecek bir zihniyet. Bu memleket adam olmaz. 2015 ve duruma bakın. 2
yabancı olunca bu kural işlemiyor, TC vatandaşı olunca fuhuş oluyor. Turistik
belgeli otelde her şey serbest. Nasıl bir standart izlemekteler ki? Bu otel
müşterisinden oldu, diğeri kazanacak.
Serhan’ı arayıp durumu özetliyor ve orada kalmak durumunda
olduğumuzu bildiriyorum.
Eşyalarımızı yeni odamıza koyduktan sonra Serhan ve
Haldun’un sofrasında yerimizi alıyoruz. Çamlık Motel restoranındayız. Mezeler
ve aslan sütüyle sohbete bir müddet sonra Hasan da katılıyor. Motel sahipleri
hoş, sempatik 2 kardeş. Zaman zaman yanımıza gelip muhabbete dahil oluyorlar.
Bir müddet sonra herkesin pili bitiyor. Gerçi Serhan halen cin gibi.
Yatmadan önce size bir bilmece sorayım. Kimler adını,
Roma'da yük taşıyan hayvanların genel adından alır?
a) Veteriner. b) Çoban. c) Jokey. d) Matador.
2. gün, 12 Nisan
Pazar
7.30’da kahvaltı sofrasına indiğimize Serhan ve Haldun’u
hazır bulduk. Çoktan başlamışlar, sonuna bile gelmişler. Güzel bir gün
gözükmekte. Gölün üzeri sakin. Hava daha ısınmamış. Hasan’ın da gelmesiyle 8.30
gibi kayıkhaneye, Gültekin’i alıp devam etmek üzere harekete geçtik. İskelede
çekilen bir kaç aile fotosu ve İznik’i geride bıraktık bile.
6 km sonra Çakırca geliyor. Kahvehane daha çayını
demlememiş. Hasan’ın rehberliğinde kıyıya bir göz atmaca, iskeleden çevreye bakış
ve devam ediyoruz. 11-12 km sonra Boyalıca gelecek, çayımızı orada içeriz diyor.
Yol Orhangazi’ye kadar düz olacak. Boyalıca’da hafif bir
tepe var sadece. Ama sonrası Yalova’ya tırmanış. Bu rotanın en önemli çıkışı.
Boyalıca’da çaylar 50 krş., kahve 3 lira. Hafif şeyler
atıştırarak dönüşü konuşuyoruz. 15.30 Yalova-Kartal ve Yalova-Yenikapı varmış.
16.30 Yalova-Pendik.
Yol boyunca aklıma iyi şeyleri getiriyorum. İÜ’de yemekhanede vegan mutfağının da
olmasını isteyen Yunus Emre Özdiyar’ın başlattığı imza kampanyası başarılı
olmuş ve rektörlük vegan yemeklere sıcak bakmış. --- ODTÜ endüstriyel tasarım
ekibi Designnobis, ABD’de düzenlenen “Uluslararası Tasarım Oscarları”
yarışmasında 7 ödül birden kazandı. Solar Taksi “geleceğin ulaşım aracı” olarak
nitelendirildi .--- Antalya’da inşa edilen 33 bin kişilik stat enerjisini güneş
ışınları ile sağlayacak. (basından)
Yarım saat kadar gittikten sonra Keramet köyündeki Ilıca
tesislerinden yola akan suya varıyoruz. 35 derecelik sıcaklığıyla yaz-kış
akıyor. Ayaklar suya sokuluyor, yüzen kaplumbağa izleniyor, fotolar çekiliyor, çocuklar
gibi eğleniliyor... 30 dakikaya yakın zamanımız burada geçiyor.
Orhangazi’ye 15 km uzaklıktayız. Güzel bir tempoyla rüzgara
karşı pedal basıyoruz. Bu bölgenin bizde ayrı bir anlamı var. Çok yakın 2 dost
edindik önceki gezilerimizde, Halil Amca ve Hüseyin Bey. Evlerinde kaldığımız, çadır
kurduğumuz, sofralarına oturduğumuz iki değerli insan. Hayatta olsalardı uğrar
hatırlarını sorardık.
Orhangazi-Yalova kavşağında 15.30 / 16.30 olarak 2’ye
ayrılıyoruz. Biz daha önce duyurduğumuz ve planladığımız üzere köy yolundan,
Güneyköy üzerinden gideceğiz. Bölgenin en hoş coğrafyasından biri. Sakin,
yeşillerin arasından ve de köydeki 2 kız kardeşin hazırladığı lezzetleri tadarak.
Arkadaşlarla vedalaştıktan sonra Orhangazi’nin çay bahçesinde
ayran-soda eşliğinde poğaça ve simitlerimizi yerken yan masada oturan bir vatandaşla
sohbetteyiz. Dertli, boşanmış, ancak toparlamış kendini. Halen kafası karışık
görünüyor.
Orhangazi de İznik gibi kazılmış vaziyette. Berbat olmuş
ortalık. Ne oluyor buralarda? Belediye bu kadar ağır mı çalışıyor, insanları
perişan bırakmış.
Yarım saat dinlendikten sonra 2’ye doğru harekete geçtik.
Orhangazi içinden hastanenin yanından mezarlığa doğru sürdük. 100 metrelerden
380 metrelere çıktık. Etrafta kimsecikler yok. Arada geçen sivrisinek sesli
motorcular dışında. Yeşillerin içinden süren yol bizi önce Hamzalı’ya, 3 km
sonra da Güneyköy’e getirdi (15.15), 15 km’lik bir tırmanış sonrası. Arada
hafif inişler olsa da hep çıkıldı.
Dağıstan Sofrası’nda hınkal ve böreklerin tadıyla mest olmuş
ayranımızı yudumluyoruz. 2 kız kardeş yıllardır başarıyla burada bu mutfağı
işletmekteler. Her gelişimizde mutlaka birileri yemek yiyordur. Hınkal 10,
börek 3, ayran 1 lira.
93 Harbi'nden sonra
Dağıstan'dan gelen göçmenlerin köyün ilk ismini Almali (Elmalı,
Elma-Alan) olarak söyledikleri bilinmektedir. Almali ismi kullanılırken, Sultan
Reşat'ın köye gelmesi ve köyü çok beğenerek buraya bir çeşme yaptırmasından
sonra adı Reşadiye olarak değişmiştir. Cumhuriyet'in kurulmasından sonra
İstanbul sınırının en güney kıyısında yer alması dolayısıyla Güneyköy
adını almıştır. (Kaynak Vikipedi)
16.30’daki feribota yetişmek istiyoruz. Hızla yemeğimizi
bitirip yola koyuluyoruz. Saatler 15.45’i göstermekte. 3 km sonraki
Paşakent-Soğucak’a kadar asfalt yok, köy yolu. Hatta bazı yerler toprak.
Civarda taşocakları var, dampersiz dünya olmaz. 2 tanesi toz duman içinde
bırakıyor ortalığı. Zaman da ilerlemekte. Paşakent’in içinden hızla geçip
otoyola bağlanıyoruz. Artık iniş ama 20 dakikamız kalmış ve 13 km yolumuz var.
Bas Mustafa, bas Firuzan. 37 km hızla inmekteyiz. Firuzan ensemde, ayrılmıyor. Eğim
azalıyor hız da 22’ye düşüyor. Yoruluyorum ve umutsuzluğa kapılıyorum. Sanki
kaçıracağız. Bunun üzerine Firuzan öne geçip çekmeye başlıyor. Dakikalar
geçmekte. Kafamda hesap yapmaya çalışıyorum, kaç dakikada kaç km almalıyız ki
yetişebilelim? Nihayet Yalova yazısı gözüktü ama daha çok var feribota. 2
dakika kala kavşağa giriyoruz. Şansımıza ışıklar yeşil, durmak zorunda değiliz.
Dikiz aynasının faydasını burada gördük. Kavşağı, arkayı kollayarak öyle bir
yardık ki, sormayın.
Ter içinde feribotun kafeteryasından aldığımız kahveleri
yudumlarken yetişmenin sevincini paylaşıyoruz. Geminin kapağı arkamıza kapandı.
Girdik ve hareket sinyali çaldı. Şanslıydık.
45 dakikalık yolculuk sonrası Pendik’ten dönmekteyiz. Malum
İstanbul manzarası. Kaldırım yolunun kenarı mangalcıların berbat koku ve
dumanıyla kaplı. Kıyıdan giden yol da avare insanlar ve çocuklarla dolu. Duruma
göre kaldırımdan / kıyıdan giderek Maltepe’de kısa bir mola, yolda bir hanımın
bisikletine sele ve vites ayarı çekerek hava kararırken Kızıltoprak’a vardık.
En pahalı 2 günlük turumuz oldu. Gidiş+geliş ulaşıma 154, motel+yemek
için 180’i de eklediğinde 334’ü bulduk. Yolda harcadığımız da cabası. Lüküs bir
bisiklet gezisi. Acaba toto mu oynasam?
Kapatmadan bilmecenin cevabı: Veteriner. (Kaynak habere)
Haydoy’a yapılan bağışlar için tekrar teşekkürler.
İznik Rota
Gidiş: İstanbul-(otobüsle) Gemlik-Sölöz-İznik
Tur tarihi: 11 Nisan 2015
Kat edilen mesafe: 64,97 km. (Mudanya-Gemlik için 30 km
eklemek lazım)
Ortalama hız: 12,5 km/sa.
Bisiklete biniş süresi 5 sa. 11 dk., dışarıda geçen süre 12
sa. 20 dk.
En yüksek sıcaklık 26 ˚C, en düşük 10 ˚C, ortalama 16,6 ˚C
İrtifa kazancı (çıkış) 499 m, kaybı (iniş) 424 m.
Garmin yol bilgileri İznik gidiş
Dönüş: İznik-Boyalıca-Orhangazi-Hamzalı-Güneyköy-Soğucak-Yalova-(gemiyle)
Pendik-Kadıköy
Tur tarihi: 12 Nisan 2015
Kat edilen mesafe: 95,31 km.
Ortalama hız: 11,2 km/sa.
Bisiklete biniş süresi 8 sa. 31 dk., dışarıda geçen süre 11
sa. 30 dk.
En yüksek sıcaklık 26 ˚C, en düşük 10 ˚C, ortalama 16,6 ˚C
İrtifa kazancı (çıkış) 978 m, kaybı (iniş) 1026 m.
Garmin yol bilgileri İznik dönüş
Tur bilgisi: Gemlik-İznik arası yol düz, çok az bir tırmanış
var, yol asfalt. Yol üzerinde lokanta-çayevi var. İznik-Orhangazi de aynı
şekilde. Orhangazi-Yalova tırmanış. 100 m’den 380 m’ye çıkılıyor. Yol güzel bir
doğadan geçiyor. Hamzalı’ya kadar çayevi yok. Güneyköy’de Dağıstan Sofrası
yemek yenilecek lezzetli bir yer. Güneyköy-Soğucak toprak yol kısmen.
Soğucak-Yalova otoyol iniş.
İznik’te kayıkhane (İzzet Peste Su Sporları Kamp Eğitim
Merkezi) çadır kurmaya izin veriyor. Farklı fiyatlarda otel mevcut.
Çamlık Motel (o.k.) 1 kişi 70-TL, 2 kişi 120-TL. BUDO
İstanbul-Mudanya 22-TL, Sarıkız Turizm İstanbul-Gemlik 30-TL (+10-TL’de
bisiklete aldılar), İDO Yalova-Pendik 15-TL
1. gün
2. gün
Foto katkıları için Haldun’a teşekkürler.
Tura ilişkin düşünceler:
Gültekin Becermiş (16.04.15)
Mustafa’cım emeklerin
için teşekkürler. Çok güzel olmuş, benim Schwalbe Marathon balon
yaptı dediğin gibi, çadırda yatıp para biriktirdim, lastiğe verdim.
Konya’nın etli ekmeği
2 metre uzunluğunda ama katlanıp mideye inince kalıbının hakkını vermediğini
anlıyorsun.
Güzel tura anlam katan
muhteşem 6lıya benden de selam olsun.
Bölgeye yapılmış turlar Yalova-İznik Gölü-Osmaniye-Yalova, İzmit'ten İznik'e, oradan Yalova'ya, Yalova-Osmaniye-İznik-Karacaali-Esenköy
